بی‌تردید فهم و دریافت معانی قرآن، بدون شناخت و درک معانی واژگان، ممکن نیست با توجه به چنین ضرورتی، این پژوهش، با استفاده از روش تحلیلی توصیفی و استخراج شواهد بر اساس معناشناسی، به توصیف و تحلیل معنایی واژة «ولی» پرداخته و با استناد به آیات، روایات، دیدگاه لغویین و مفسران، به این نتیجه رسیده است که ولایت در لغت به معنی قرار گرفتن چیزی در کنار چیزی دیگر به نحوی که فاصله‌ای در کار نباشد آمده است و به همین جهت در معانی قرب، تدبیر و سرپرستی، نصرت و محبت بکار می‌رود، در اصطلاح قرآن و روایات، ولایت به یک نحوه قربی که باعث مجوز تصرف، سلطه و مالکیت میشود، اطلاق می‌گردد. ولایت در قرآن به دو قسم ولایت رحمانی و ولایت شیطانی تقسیم میشود. با استناد به آیه 55 سوره مائده تمام شئونات ولایت تکوینی و تشریعی در مورد پیامبر (ص) و معصومین (ع) به اثبات می‌رسد، بیشتر مفسران اهل سنت با الغای خصوصیت از مورد نزول آیه درباره تصدق انگشتر امام علی (ع) به فقیر، به عمومیت مفاد آیه معتقدند و ولایت را به معنی نصرت و یا محبت گرفته‌اند. ولایتی که در قرآن و روایات به ائمه (ع) نسبت داده شده صرف رفاقت و محبّت نیست بلکه شامل سرپرستی و زمامداری امور دینی اعم از ظاهری و باطنی، جسمی و روحی، دنیوی و اخروی، مادی و معنوی، عبادی و اجتماعی میشود مسائلی که همه از شئون دین اسلام هستند و از اموری‌اند که پیامبر (ص) بر آن ولایت داشته است
)