قرآن به‌عنوان اصلی‌ترین منبع وحی، حاوی تمام دستورالعمل‌های حیات بشری است؛ امّا گامی مؤثر در توسعه و کاربردی کردن مفاهیم و گزارههای قرآن، آن‌طور که شایسته و بایسته است صورت نگرفته و تفسیرها و ترجمههای موجود نیز قابلیت استفاده برای همه قشرها را ندارد؛ لذا نگارنده سعی نمود، ابتداییترین گام را در راستای توسعه و کاربردی کردن آموزههای وحیانی بردارد و در این راستا از میان مباحث سازمان و مدیریت، نظریه تصمیمگیری را انتخاب نماید؛ زیرا تصمیمگیری نقش گستردهای در زندگی آدمی دارد؛ تا آنجا که تعلل در شناخت راههای تصمیمگیری بهتر، پیامدها و خسارات جبران‌ناپذیری را برای فرد و جامعه به بار میآورد. مواردی که در این تحقیق با تکیه‌بر آیات قرآن و منابع تفسیری و با بهرهگیری از ادبیات مدیریتی و با استفاده از روش توصیفی تحلیلی و روش تفسیری شهید صدر (استنطاقی)، پیرامون نظریه تصمیمگیری از منظر قرآن به‌دست‌آمده است عبارت‌اند از: عقلانیت و حق پذیری، ظرفیت و شرح صدر، مشاوره جویی و نظرخواهی برای شناخت عمیقتر مسئله، جمع‌آوری گزینهها، تجزیه‌وتحلیل گزینههای احصا شده، انتخاب یک‌راه حل و در پایان توکل بر خدا در اجرای راه‌حل انتخاب‌شده. همچنین نتایج تحقیق نشان داد که مهم‌ترین عوامل مؤثر که نقش محوری در اتخاذ تصمیمات مؤثر و کارا دارند عبارت‌اند از: شخصیت فرد، اعتمادبه‌نفس و قدرت تصمیمگیری، نوع مشکل، موقعیت اجتماعی و عوامل محیطی، دانش اطلاعات درباره مشکل یا موقعیت، عوامل درون‌سازمانی، آینده‌نگری و عاقبت‌اندیشی، بهرهگیری از تجربه در تصمیمگیری؛ امّا دربارهی دامهای تصمیمگیری، قرآن علاوه بر اینکه نظریات دانش مدیریت را تأیید میکند، مواردی را نیز به آن میافزاید همانند: تکبر، ترس و وحشت از نتایج تصمیمها، حرص، تعصب، سعه صدر. شایان‌ذکر است که با توجه به یافته‌های صورت گرفته، نظریه تصمیمگیری از منظر قرآن در مقایسه بادانش مدیریت جامعتر و کاملتر است؛ زیرا قرآن کریم از همه راه‌کارهای عقلانی در تصمیمگیری بهره جسته و از هرگونه تصمیمگیری بی‌ثمر و زیان‌بار به شدّت منع کرده است
)