تجمل‌گرایی و اشرافی گری به معنای گرایش مطلق به خودآرائی و برتری جوئی از جمله اسباب انحطاط جامعه است. در طلیعه ورود به گام دوم انقلاب اسلامی که از جانب امام خامنه‌ای (زید عزّه) به عنوان ورود به دومین مرحله خودسازی و جامعه پردازی و تمدن سازی معرفی شده است، لازم است با تکیه بر مباحث قرآنی یکی از آسیب‌های مهلک جامعه اسلامی و تمدن‌های بشری که اشرافیت و تجمل‌گرایی است، مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد. این مقاله با روش توصیفی و تحلیلی و با تمرکز بر آیه 16 سوره اسراء و برخی آیات دیگر مسئله یاد شده را تبیین نموده است. یافته‌ها نشان می‌دهد که کثرت مترفان و حاکمیت آنان بر جامعه از جهات مختلف به انحطاط و زوال مدنیت منجر می‌گردد. رواج انحرافات، جابجایی ارزش‌ها، ترویج اسراف و تبذیر و عقاید باطل، ترور شخصیت‌های انحراف ستیز، در تقابل قرار دادن توده‌های مردم با دین و انبیاء و استهزاء آنها و اعراض از جهاد از جمله مفاسدی است که از نگاه قرآن نتیجه اشرافی گری و تجمل‌گرایی هوس‌بازانه است که سرانجام به فروپاشی و کیفر جامعه منجر می شود.
)