در بسیاری از سورهها بحث «معاد» به عنوان یکی از امور اعتقادی مطرح شده، یکی از این سورهها، سوره «نبأ» است؛ آیات 31 تا 36 این سوره به مواردی از جلوههای رستگاری متقین در آخرت اشاره دارد؛ مطلع شدن از این جلوهها از این جهت که یک ابزار بشارتی و تشویقی است، اهمیت دارد؛ از این رو این نوشته به دنبال پاسخگویی به این پرسش بود: «جلوههایی از رستگاری متقین در آخرت با تکیه بر آیات 31 تا 36 سوره نبأ چیست؟»، رویکرد این پژوهش «ادبی»، پردازش مطالب به صورت «توصیفی، تحلیلی» و منابع آن کتابخانهای و نرم افزاری بود، یافتههای پژوهش به این مطالب اشاره دارند: متقین در آخرت به دلیل تقوای الهی برخوردار از رستگاری مطلق هستند، جلوههایی از این رستگاری موارد زیر است: «بهرهمندی از میوه اعمال»، «همنشینی با جمال و کمال نفسانی»، «لذاتی پیوسته و پایان ناپذیر»، «نبودن سخنان لغو و تکذیب»، این رستگاری «وافی» وعدههای الهی بوده و از نظر نیکوکاران «کافی» است
)